Pyet që të mësosh dhe mos pyet që të shkaktosh bezdi

Ali Ibn Ebi Talibi, radiallahu anhu ka thënë: ''Pyet që të mësosh dhe mos pyet që të shkaktosh bezdi.''

Burimi: ''El-Halifa Er-Rashida'', fq.486.

Përktheu: Jetmir Jakupi

Lëri vetullat e t'ua, ato janë të bukura!

Shejh Salih El-Feuzani, Allahu e ruajtë, ka thënë: ''Lëri vetullat e t'ua, ato janë të bukura! Shejtani i nxit burrat që të rruajnë mjekrrat e tyre dhe gratë që të shkulin vetullat e tyre.''

Burimi: ''Nur ala Ed-Darb.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Asnjë gjë nuk mund të ndikojë në njeriun e mençur sikurse (ndikon) një grua

Shejh Ibn Uthejmini, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Asnjë gjë nuk mund të ndikojë në njeriun e mençur sikurse (ndikon) një grua.''

Burimi: ''Sherh El-Bulugh'', 1/720.

Përktheu: Jetmir Jakupi

Që të shmangësh kritikat mos thuaj asgjë, mos bën asgjë, bëhu asgjë (hiç)

''Që të shmangësh kritikat: mos thuaj asgjë, mos bën asgjë, bëhu asgjë (hiç).''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Kush janë Zejditë dhe cili është besimi i tyre?

Kush janë Zejditë dhe cili është besimi i tyre?

Pyetje: Cilët janë burimet autoritative të Zejdive? A e miratojnë ata Kur'anin e Sunnive ose atë të Shijave e cila përfshin, si e quajnë ata ('suren') El-Vilaje?

Përgjigje: Të gjitha lavdërimet e përsosura i takojnë Allahut, Zotit të Botërave. Unë dëshmojë se nuk ka asnjë të denjë për adhurim përveç Allahut, dhe se Muhamedi, është rob dhe i Dërguari i Tij.

Zejditë janë një prej sekteve të Shijave dhe është më e afërta nga mesi i tyre me Sunnitë. Është emëruar sipas Zejd Ibn Ali Zejnul Abidin Ibn El-Husejn Ibn Aliut, Allahu qoftë i kënaqur me ata të dy, i cili ka vdekur më 122 Hixhri.
Ndër librat që ai shkroi janë: ''El-Mexhmu fil Hadith'' dhe ''El-Mexhmu fil Fikh'', të cilat janë vënë së bashku (janë bashkuar) në një libër të quajtur ''El-Mexhmu El-Kebir''.
Zejditë e pranojnë udhëheqjen e një kandidati më pak të pranueshëm (të përshtatshëm) edhe në qoftë se një kandidat tjetër më i përshtatshëm është në dispozicion.

Me fjalë të tjera, ata besojnë në vlefshmërinë e Imamatit të Ebu Bekrit, Omerit dhe Uthmanit Allahu qoftë i kënaqur me ta, pavarësisht nga besimi i tyre se Aliu Allahu qoftë i kënaqur me të, ka qenë më i denjë.

Për më tepër, Zejditë mbështeten në Kur'anin Fisnik që i është zbritur Muhamedit (alejhi selam), dhe ata nuk pajtohen me shtrembërimet e bëra në Kur'an nga Rafiditë.

Në anën tjetër, megjithatë, ata pajtohen me Mutezilitë në çështjet që kanë të bëjnë me Emrat dhe Cilësitë e Allahut të Plotëfuqishëm, kaderin dhe besime tjera (të devijuara).
Sunnitë besojnë se Kur'ani është fjala e pakrijuar e Allahut të Plotëfuqishëm; prej Tij filloi dhe tek Ai do të kthehet.''

Dhe Allahu e di më së miri.

Fetuaja me numër 7540, drejtuar Shejhut, Dr. Abdullah El-Fekihut, specialist në fikh dhe në gjuhë arabe.

Përktheu: Jetmir Jakupi

Kush janë Ibaditë (Medh'hebi Ibadij) dhe cili është besimi i tyre?

Kush janë Ibaditë (Medh'hebi Ibadij) dhe cili është besimi i tyre?

Ibaditë janë një grup i Hauarixhëve (Khavarixhëve) të cilët janë emëruar sipas themeluesit të tyre, Abdullah Ibn Ibad El-Temimi.
Ata pretendojnë se nuk janë Hauarixh dhe e mohojnë këtë prejardhje. Por e vërteta është se ata nuk janë aq Hauarixh ekstrem sikur Ezrakitë, por ata pajtohen me Hauarixhët në shumë çështje, të tilla si mohimi i atributeve hyjnore, thënia se Kur'ani është i krijuar, dhe se lejohet rebelimi kundër sunduesve (musliman) tiran (zullumqarë).

Themeluesi i tyre i parë ishte Abdullah Ibn Ibadi nga fisi i Benu Murrah Ibn Ubejd Ibn Temimi.
Ai është emëruar sipas Ibadit, i cili është një fshat në El-Jememe, i njohur në ditët e sotme si El-Arid.
Abdullah (Ibn Ibadi) ishte një bashkëkohës i Muaviut dhe ka vdekur në fund të sundimit të Abdul Malik Ibn Mervanit.

Ata kanë shumë bindje të devijuara, ndër to:

Nga librat e tyre duket se ata i mohojnë atributet hyjnore, dhe ata pajtohen me një masë të madhe me Mutezilët në keqinterpretimin e atributeve hyjnore.

Ata mohojnë se besimtarët do ta shohin Allahun në Ahiret.

Ata keqinterpretojnë disa çështje që kanë të bëjnë me Ahiretin dhe mohojnë se ato janë të vërteta, sikurse Mizani (Peshorja) dhe Sirati.

Kur'ani sipas këndvështrimit të tyre është i krijuar, dhe ata pajtohen me Hauarixhët në këtë çështje.
(Imam Ebu Hasan) El-Eshariu ka thënë në ''Mekalat El-Islamije'', 1/203: ''Të gjithë Hauarixhët thonë se Kur'ani është i krijuar.''

Sipas këndvështrimit të tyre ai i cili kryen një gjynah të madh është kafir (jobesimtarë) në kuptimin e të qenit mosmirënjohës ndaj Allahut ose të qenit hipokrit.

Sipas këndvështrimit të tyre njerëzit bien në tri kategori:

1. Besimtarë të cilët janë të sinqertë në besimin e tyre.
2. Mushrik - shirku i të cilëve është i dukshëm.
3. Njerëz të cilët kanë pohuar besimin në Teuhid dhe Islam, por të cilët nuk iu përmbahen praktikave dhe veprave të adhurimit, kështu që ata nuk janë mushrik sepse ata kanë pohuar besimin në Teuhid, por ata nuk janë as besimtarë sepse ata nuk iu përmbahen gjërave të kërkuara të besimit.

Ata besojnë se njerëzit e Kiblës të cilët dallojnë prej tyre janë kafira (jobesimtarë) por jo mushrik; është e lejuar martesa me ta dhe të trashëgohet prej tyre.
Armët e tyre, kuajt dhe çdo gjë tjetër që mund të përdoret për luftë është e lejuar si plaçkë e luftës dhe çdo gjë tjetër është haram.

Ai që bën gjynah të madh (tek ata) është kafir dhe kur është duke e kryer mëkatin dhe nuk mund të pranohet në Xhennet nëse ai nuk pendohet.

Ata mohojnë se do të ketë ndonjë ndërmjetësim për gjynahqarët që janë besimtarë në Teuhid, sepse gjynahqarët - në këndvështrimin e tyre - do të qëndrojnë përgjithmonë në Xhehennem, kështu që nuk mund të ketë ndërmjetësim për ta.

Disa prej tyre e kritikuan Halifin Uthman Ibn Affanin, Muavije Ibn Ebi Sufjanin dhe Amr Ibn El-Asin, Allahu qoftë i kënaqur me ta.

Këto në pika të shkurtra në lidhje me disa nga bindjet e devijuara të Ibadive.

Dijetarët e Komisionit të Përhershëm për Fetua, të pyetur se a konsiderohen Ibadeti prej Haurixhëve dhe a është e lejuar të falemi pas tyre, janë përgjigjur: ''Ibaditë janë një prej sekteve të devijuara për shkak të urrejtjes, armiqësisë dhe rebelimit kundër Uthman Ibn Affanit dhe Aliut (Allahu qoftë i kënaqur me të dytë), dhe nuk është e lejuar që të falemi pas tyre.''

Transmetohet se Shejh Muhamed Ibn Ibrahimi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Dëshmia e një Ibadiu nuk është e pranueshme sipas Sheriatit.''

Burimet: ''Meusu'ah El-Edjan uel-Medhehib El-Mu'esire'', 1/63; Fetuaja me numër 6935 e Komisionit të Përhershëm; ''Fetaua El-Shejh Muhamed Ibn Ibrahim'', 13/30.

Përktheu: Jetmir Jakupi

Njeri i pasur është ai i cili i ka ato gjëra që paraja nuk mund t'i blejë

''Njeri i pasur është ai i cili i ka ato gjëra që paraja nuk mund t'i blejë.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Imamitët (Xhaferitë apo Ithna Asheritë) a janë musliman?

Imamitët (Xhaferitë apo Ithna Asheritë) a janë musliman?

Ithna Asheritë apo Imamitët (apo si njihen ndryshe edhe si Xhaferi) janë kafira (jobesimtarë) dhe disa dijetarë kanë përmendur edhe ixhma (konsensus) në mesin e muslimanëve në lidhje me kufrin (mosbesimin) e tyre.

Mulla Ali El-Kariu El-Hanefiu, ka thënë: ''Nëse dikush e refuzon hilafetin e Ebu Bekrit dhe Omerit (radiallahu anhum), ai duhet të konsiderohet kafir. Arsyeja për këtë është se hilafeti i tyre është vendosur nëpërmjet ixhmasë (konsensusit), pa asnjë mosmarrëveshje.''

Imam Enver Shah Kashmiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Shah Abdul Azizi i ka konsideruar Shijat Ithna Asheri (Imamitët) si kafira, dhe ka thënë: ''Ata që nuk i konsiderojnë kafira nuk kanë dituri në lidhje me besimin e tyre'', dhe fetuaja ime është se ata janë kafira.''1

Imam Abdul Aziz Dehleviu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Imamitët e refuzojnë Hilafetin e Ebu Bekrit (radiallahu anhu), dhe kjo është përmendur në librat e fikhut se secili i cili refuzon hilafetin e Ebu Bekrit, refuzon ixhmanë dhe bëhet kafir.. Sipas fikhut Hanefi, vendimi Sheriatik i Shijave Imamitë është se ata janë murteda (femohues).''

Hafidh Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë në Tefsirin e tij, ka thënë: ''Dijetarët Allahu i mëshiroftë, të gjithë janë pajtuar se kushdo që e akuzon ose përgojon atë (Aishen radiallahu anha) pas shpalljes së këtij ajeti, është kafir, sepse ai e ka refuzuar Kur'anin.''

Imam Neveviu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Pafajësia e Aishes (radiallahu anha) në lidhje me atë që ajo ishte akuzuar është thënë definitivisht në Kur'an. Nëse dikush dyshon për këtë gjë (Allahu na ruajt nga një gjë e tillë) ai bëhet kafir dhe murted (femohues), me ixhmanë (konsensusin) e Muslimanëve.''

Imam Ibn Haxher El-Hejthemiu, Allahu e mëshiroftë, kur përmend mendimin e Imam Ebu Hanifes, Allahu e mëshiroftë, thotë:
''Është përmendur tashmë se dijetarët Hanefi e kanë gjykuar me kufër (mosbesim) atë i cili e mohon hilafetin e Ebu Bekrit dhe Omerit (radiallahu anhum). Ky vendim është përmendur në librat e tyre me hollësi ashtu sikurse është përmendur në ''El-Asl'' nga Imam Muhamed Ibn Hasan El-Shejbani (njëri nga nxënësit më të afërt të Imam Ebu Hanifes - Allahu e mëshiroftë).
Është e qartë se këtë (vendim) ata e kanë trashëguar nga Imami i tyre, Ebu Hanifja (Allahu e mëshiroftë) dhe ai di më shumë në lidhje me Rafiditë (i njeh më mirë ata dhe bindjet e tyre, sh.p.) ngase ai është prej Kufës dhe Kufa ishte zanafilla (origjina) dhe selia e Rafidive..''

Imam Ebu Sad Samani El-Shafiu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Ummeti ka ixhma (konsensus) në tekfirin e Imamitëve, sepse ata besojnë se Sahabët janë të devijuar, ata e mohojnë ixhmanë e tyre dhe iu atribuojnë atyre atë që nuk iu ka hije atyre.''

Burimet: ''Sherh Fikh El-Ekber'', fq.198; ''Feid El-Bari'', 1:104; ''Fetaua Azizije'', 358; ''Akide Ehli Sunneh uel-Xhemah fil-Aahaba El-Kiram'', 2/781; ''Itikad Ehli Sunneh fil-Sahaba'', fq.58; ''El-Seuaik El-Muhrikah'', fq.362; ''Kitab El-Ensab'', vëll.3, fq.188.

Përktheu: Jetmir Jakupi

1. Allahu e mëshiroftë Imam Enver Shah Kashmirin, i cili e përcjellë këtë thënie. Mbase në kohën tonë ata që shfaqen me besimin se Imamitët janë musliman, nuk është se nuk kanë dituri në lidhje me bindjet e tyre, por të tillët janë prej tyre (prej Imamitëve). Pra, ai që i mbron ata duke i ditur devijimet e tyre, është njëri prej tyre. (Shpjegim i Përkthyesit).

Xhelozia e gruas

Një grua e pyeti një Shejh: ''A është e vërtetë se burri im do të ketë edhe gra tjera në Xhennet?''
Dhe Shejhu u përgjigj: ''Po ai do të ketë!''

Gruaja bëhet xheloze dhe bën dua: ''O Allah, dërgoje burrin tim në Xhehennem!''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Çdo njeri i cili bie në shirk të madh ndërsa jeton në vendin e Muslimanëve, është Mushrik

Shejh Sulejman Ibn Nasir El-Ulvani, Allahu e liroftë, ka thënë: كل من وقع منه الشرك الأكبر وهو يعيش في بلاد المسلمين فإنه مشرك

''Çdo njeri i cili bie në shirk të madh ndërsa jeton në vendin e Muslimanëve, është Mushrik (idhujtarë).''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Agjëroni nga kjo dunja, dhe ju do të merrni iftarin tuaj në kohën e vdekjes

''Agjëroni nga kjo dunja, dhe ju do të merrni (arrini) iftarin tuaj në kohën e vdekjes.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Gjykoje njeriun në bazë të asaj që t'i e gjen atë duke thënë apo vepruar

''Gjykoje njeriun në bazë të asaj që t'i e gjen atë (duke thënë apo vepruar), e jo në bazë të asaj që të tjerët thonë në lidhje me të.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Një hero nuk ka nevojë të flasë, kur ai të ketë ikur...

''Një hero nuk ka nevojë të flasë, kur ai të ketë ikur (nga kjo jetë), bota do të flasë për të.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Ngritja e argumentit është vetëm të justifikohen ata përpara se t'ju zbatohet ndëshkimi...

Ngritja e argumentit është vetëm të justifikohen ata përpara se t'ju zbatohet ndëshkimi...

Pyetje: Çfarë mendoni për pretendimin e disa njerëzve të cilët thonë se kushdo që përkushtohet për Mesazhin e Muhamedit (salallahu alejhi ue selem) dhe drejtohet ka Kibla në Namaz është Musliman edhe nëse ata i bëjnë Sexhde Shujukve të tyre, ata nuk do të konsiderohen Kafira (jobesimtarë) ose të quhen Mushrik.
Këta njerëz madje pretendojnë se Muhamed Ibn Abdul Vehabi ka gabuar kur ka thënë se ata që bëjnë vepra shirku (idhujtarie) do të hidhen (dërgohen) në ndëshkim të përjetshëm përveç nëse ata pendohen.
Ata pohojnë se Mushrikët nga mesi i Muslimanëve do të turturohen (për një kohë) e pastaj do të hyjnë në Xhennet. Asnjëri prej pasuesve të Muhamedit salallahu alejhi ue selem, domethënë Muslimanëve, nuk do të mbetet përgjithmonë në Xhehennem (sipas tyre)?

Përgjigje: Ata që besojnë në mesazhin e Muhamedit (alejhi selam) dhe në urdhëresat (vendimet) e Sheriatit, dhe i bëjnë Sexhde dikujt tjetër jashta Allahut, shembull një njeriut të mirë, një njeriu të vdekur, ose një Shejhu, ata konsiderohen Murteda dhe Mushrik edhe nëse ata i shqiptojnë dy Shehadetet e besimit në Sexhden e tyre, sepse ata veprojnë në kundërshtim me atë që e shqiptojnë (me shehadetet).
Por ata mund të justifikohen (shfajësohen) me injorancën e tyre, dhe nuk duhet të dënohen derisa ata të informohen.
Kur argumenti të ju ofrohet, atyre duhet të ju jepet një afat prej tre ditësh për të shqyrtuar gjendjën me shpresë se ata do të bëjnë teube (të pendohen tek Allahu).
Nëse ata këmbëngulin që t'i ofrojnë Sexhde dikujt tjetër jashta Allahut pasiqë të jenë informuar, ata duhet të dënohen me vdekje për murtedllëk (felëshim), sepse Profeti ka thënë:

''Kur një Musliman heq dorë nga feja e tij (e braktis), vritne atë.'' (Transmeton Buhariu në Sahihun e tij nën autoritetin e Ibn Abbasit, Allahu qoftë i kënaqur me të dytë).

Informimi dhe arritja e argumentit janë vetëm që të justifikohen ata përpara zbatimit të dënimit që të mos thirren ata Kafira (jobesimtarë), vetëm atëherë pasiqë t'ju sqarohet çështja atyre.
Me të vërtetë, ata janë quajtur Kafira sapo të kenë bërë Sexhde, betim, ose t'i kenë bërë sakrificë dikujt tjetër pos Allahut. Kur'ani dhe Sunneti tregojnë se kushdo që vdes si Kafir, nuk do të falet dhe do të qëndrojë në Xhehennem përgjithmonë, sepse Allahu (i Lartësuar) thotë:

''Vërtet, Allahu nuk fal që të adhurohet dikush apo diçka tjetër veç Atij, por gjynahet e tjera më të vogla ia fal kujt të dojë.'' (En-Nisa, 48); dhe thotë: ''Nuk u takon mushrikëve (idhujtarëve) të përkujdesen për faltoret e Allahut, përderisa edhe ata vetë dëshmojnë se janë mosbesimtarë. Të kota do të jenë vepra e tyre dhe në zjarrin e Xhehenemit do të qëndrojnë përgjithmonë.'' (Et-Teube, 17).

Allahu na dhëntë sukses. Paqja dhe bekimet qofshin mbi Pejgamberin tonë Muhamedin, familjen e tij dhe shokët e tij.''1

Komisioni i Përhershëm për Fetua, nr. 4400 me dijetarët Shejh Abdul Aziz Ibn Baz, Shejh Abdurrezak El-Afifi dhe Shejh Abdullah El-Kaud, Allahu i mëshiroftë.

Përktheu: Jetmir Jakupi

1. Ky është edhe qëndrimi jonë në këtë çështje, gjë që ata që na njohin e dijnë se këtë çështje e kemi sqaruar qysh në fillim të hapjes së forumit të parë Ehli Sunneh në atë kohë - forumit kurandhesunet, gjatë viteve 2002-2003 në atë kohë kur nuk egzistonte fejsbuku - ky rrjet social që fatkeqësisht iu ka dhënë mundësi grupacioneve të ndryshme të devijuara që të përhapin bindjet e tyre të devijuara. Pra, kjo është bindja jonë e jo siç pretendojnë grupacionet e devijuara mbi ne.
Kemi parë dhe jemi bindur se këshillat e dijetarëve që të përmbahemi nga debatet me bidatçitë, janë plotësisht me vend, ngase kemi parë se vëllezër musliman të sinqertë janë sprovuar duke bërë debate me grupe të devijuara, gjë që ka shkaktuar që pas një kohe ata të binden në ato gjëra që deri dje i kanë kundërshtuar dhe i kanë konsideruar devijim.
Pra, atë që deri dje e luftonte dhe e konsideronte gulatizëm (teprim në tekfir), sot e sheh hak dhe ata që deri dje i quante vëllezër, sot i kundërshton dhe i quan murteda dhe mushrika.

Kjo na kujton shembullin e Imran Ibn Hatanit, i cili ishte prej Ehli Sunnetit, por sikurse transmetohet nga Imam Muhamed Ibn Sirini, Allahu e mëshiroftë: ''Imran Ibn Hatani u martua me një femër hauarixhe (harixhije), dhe tha: ''Unë do ta kthejë atë (domethënë do ta bëjë atë që të braktisë devijimin e saj). Megjithatë (ndodhi e kundërta), ajo e ktheu atë (Imran Ibn Hatanin) në rrugën e saj...''
Këtë ngjarje e transmeton Imam Dhehebiu. Shih: ''Hukm Esh-Sheria fi Ez-Zauaxh min Esh-Shiah'', fq.27. Allahu subhanehu ue teala, i udhëzoftë në rrugën e drejtë. (Shpjegim i Përkthyesit).

Shumë njerëz shfrytëzojnë paratë që ata nuk i kanë

''Shumë njerëz shfrytëzojnë paratë që ata nuk i kanë (nuk ua mba xhepi), që të blejnë gjëra për të cilat nuk kanë nevojë, për t'ju bërë përshtypje njerëzve që nuk i pëlqejnë.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Po të bëjnë tekfir disa gulat!

Më tha një vëlla musliman: ''Po të bëjnë tekfir (të konsiderojnë jomusliman) disa (gulat/tekfirca), cila është përgjigja jote ndaj tyre?!''

I thashë: ''Ata i kanë bërë më të mirët e këtij Ummeti në këtë kohë tekfir, e kush jam unë (që mos të më bëjnë)!''1

Jetmir Jakupi

1. Imam Sheukani, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: ''Hauarixhët janë të bashkuar në faktin se çdokush i cili nuk mendon si ata (nuk i ka bindjet e tyre), ka rënë në kufër (mosbesim), dhe kanë lejuar pasurinë e tyre, gjakun dhe familjen!'' (''Nejlul Eutar'', 7/304).

Nëse të godet ndonjë e keqe, munafikët largohen të gëzuar

Shejh Sulejman Ibn Nasir El-Ulvani, Allahu e liroftë, ka thënë:  الفرح بحبس المسلمين وقتلهم بأسلحة العلمانيين دليل النفاق وسواد القلب: وإن تصبك مصيبة يقولوا قد اخذنا أمرنا من قبل ويتولوا وهم فرحون

''Të kënaqesh (gëzohesh) me burgosjet e Muslimanëve dhe vrasjet e tyre nga armët e sekularistëve është një dëshmi e hipokrizisë dhe errësirës në zemër.
Allahu teala thotë: ''Nëse të godet ndonjë e keqe, ata (munafikët/hipokritët) thonë: ''Sa mirë që i morëm masat që më parë'' dhe largohen të gëzuar.'' (Et-Teube, 50).

Përktheu: Jetmir Jakupi

Njerëzit e zgjuar flasin sepse ata kanë diçka për të thënë; budallenjtë sepse ata duhet të thonë diçka

''Njerëzit e zgjuar flasin sepse ata kanë diçka për të thënë; budallenjtë sepse ata duhet të thonë diçka.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Tekfiri i arsyetuesit të mushrikëve - Kundërpërgjigje ndaj gulatëve

 Tekfiri i arsyetuesit të mushrikëve - Kundërpërgjigje ndaj gulatëve

وقد وقع في زمان الشيخ عبد اللطيف بن عبد الرحمن بن حسن – من أئمة الدعوة النجدية وأحفاد الشيخ محمد بن عبد الوهاب – أن بعض الغلاة توسعوا في التكفير لفهمهم الخاطئ لهذه القاعدة ، فكتب إليهم ينكر عليهم ويقول :
" وقد رأيت سنة أربع وستين ، رجلين من أشباهكم المارقين بالأحساء ، قد اعتزلا الجمعة والجماعة ، وكفرا مَن في تلك البلاد مِن المسلمين ، وحجتهم من جنس حجتكم ، يقولون : أهل الأحساء يجالسون ابن فيروز ، ويخالطونه هو وأمثاله ممن لم يكفر بالطاغوت ، ولم يصرح بتكفير جده ، الذي رد دعوة الشيخ محمد ، ولم يقبلها ، وعاداها .
قالا : ومن لم يصرح بكفره فهو كافر بالله ، لم يكفر بالطاغوت ; ومن جالسه فهو مثله ; ورتبوا على هاتين المقدمتين الكاذبتين الضالتين : ما يترتب على الردة الصريحة من الأحكام ، حتى تركوا رد السلام ، فرفع إليَّ أمرهم ، فأحضرتهم ، وتهددتهم ، وأغلظت لهم القول ; فزعموا أولا أنهم على عقيدة الشيخ محمد بن عبد الوهاب ، وأن رسائله عندهم ، فكشفت شبهتهم ، وأدحضت ضلالتهم ، بما حضرني في المجلس .
وأخبرتهم ببراءة الشيخ من هذا المعتقد والمذهب ، وأنه لا يكفر إلا بما أجمع المسلمون على تكفير فاعله من الشرك الأكبر ، والكفر بآيات الله ورسله ، أو بشيء منها بعد قيام الحجة ، وبلوغها المعتبر ، كتكفير مَن عَبَد الصالحين ، ودعاهم مع الله ، وجعلهم أندادا له فيما يستحقه على خلقه من العبادات والإلهية . 
وهذا مجمع عليه أهل العلم والإيمان ، وكل طائفة من أهل المذاهب المقلدة ، يفردون هذه المسألة بباب عظيم ، يذكرون فيه حكمها ، وما يوجب الردة ويقتضيها ، وينصون على الشرك ; وقد أفرد ابن حجر هذه المسألة ، بكتاب سماه : الإعلام بقواطع الإسلام .
وقد أظهر الفارسيان المذكوران التوبة والندم ، وزعما أن الحق ظهر لهما ، ثم لحقا بالساحل ، وعادا إلى تلك المقالة ، وبلغنا عنهم تكفير أئمة المسلمين بمكاتبة الملوك المصريين ، بل كفروا من خالط من كاتبهم من مشايخ المسلمين ، نعوذ بالله من الضلال بعد الهدى ، والحور بعد الكور.
وقد بلغنا عنكم نحو من هذا ، وخضتم في مسائل من هذا الباب ، لا يتكلم فيها إلا العلماء من ذوي الألباب ، ومن رزق الفهم عن الله ، وأوتي الحكمة وفصل الخطاب .
وأما التكفير بهذه الأمور التي ظننتموها من مكفرات أهل الإسلام : فهذا مذهب الحرورية المارقين ، الخارجين على علي بن أبي طالب أمير المؤمنين ، ومن معه من الصحابة ".
انتهى من كتاب " الدرر السنية في الأجوبة النجدية " (1/ 466) .

Në kohën e Shejh Abdul Latif Ibn Abdur-Rahman Ibn Hasanit, Allahu e mëshiroftë, njërit prej udhëheqësve të daues së Nexhdit dhe njëri prej nipave të Shejh Muhamed Ibn Abdul Vehabit, Allahu e mëshiroftë, disa gulat (teprues në tekfir) shkuan aq larg në tekfir (konsiderimin e njerëzve si jobesimtarë) për shkak të keqkuptimit të tyre të parimit ''Kush nuk e konsideron kafirin - kafir, edhe ai është kafir.'' Kështu që Shejhu ju shkruajti atyre, duke i refuzuar ata dhe duke iu thënë:

''Në vitin gjashtëdhjetë e katër, erdha në dijeni në lidhje me dy njerëz të devijuar të llojit tuaj (pra me bindje si tuajat) në El-Ahsa.
Ata qëndronin larg nga Xhumaja dhe Xhemati (pra nuk e falnin Xhumanë dhe nuk faleshin me Xhemat) dhe i konsideronin Muslimanët në atë vend si Kafira (jobesimtarë).
Argumenti i tyre ishte sikurse i juaji; ata thonin: Njerëzit e El-Ahsasë ulen me Ibn Fejruzin dhe përzihen me të dhe njerëzit sikur ai të cilët nuk i konsiderojnë Tagutët (udhëheqësit/kryetarët që nuk e implementojnë Sheriatin) si jobesimtarë (janë vetë jobesimtarë), por askush nuk e ka konsideruar si Kafir (jobesimtarë) babgjyshin e tij, i cili e refuzoi thirrjen e Shejh Muhamedit dhe ai nuk e pranoi dhe e kundërshtoi atë (Shejh Muhamed Ibn Abdul Vehabin).

Ata thanë: Secili i cili nuk deklaron qartë se ai është Kafir është vetë Kafir në Allahun, sepse ai nuk e ka refuzuar Tagutin, dhe kushdo që ulet me të është njëjtë si ai (pra Kafir).
Në bazë të këtyre dy pikëpamjeve (mendimeve) të rrejshme dhe të gabuara ata krijuan vendimet të cilat janë të zbatueshme në rastin e braktisjes së dukshme të fesë, deri në atë masë saqë ata nuk e kthenin selamin (kur dikush u jepte).
Çështja mu parashtrua mua, kështuqë unë i thirra ata, ua tërhjeka vërejtjen dhe ju fola ashpër atyre. Pikë së pari ata pretendonin se e pasonin akidën (besimin) e Shejh Muhamed Ibn Abdul Vehabit, dhe se posedonin kopje të eseve (punimeve) të tij, kështu që unë diskutova argumentet e tyre të çuditshme dhe i munda parimet (pikëpamjet) e tyre të devijuara me çfarëdo që unë kisha mundësi në takimin tim me ta.

''Unë ju thashë atyre se Shejhu (Muhamed Ibn Abdul Vehabi) nuk kishte të bëjë asgjë me këtë besim dhe qëndrim, dhe askush nuk duhet të konsiderohet si Kafir përveç në bazë të asaj që gjithë muslimanët janë të pajtuar se ai i cili e bën atë vepër është kafir, sikurse shirku i madh, ose refuzimi i shpalljeve dhe të Dërguarve të Allahut, ose cilindo prej tyre, pasiqë t'ju është ngritur argumenti dhe definitivisht t'ju ketë arritur atyre, i tillë sikurse konsiderimi si jobesimtarë i atyre që i adhurojnë njerëzit e mirë (evlijatë) ose të cilët i thërrasin ata (iu luten atyre) përveç Allahut, ose i trajtojnë ata si rival (të njëjtë) me Të sa i përket të drejtave të Tij në adhurim dhe përkushtim mbi krijesat e Tij.

Kjo është ajo që dijetarët dhe besimtarët, dhe të gjitha shkollat e mendimeve (medh'hebeve), kanë ixhma (konsensus - pajtohen unanimisht). Ata i kanë kushtuar një vëmendje të veçantë kësaj çështje (tekfirit) kur ata kanë diskutuar në lidhje me vendimet mbi të dhe çfarë përbën braktisje të fesë dhe çfarë konsiderohet si e tillë, dhe ata e kanë diskutuar çështjen e shirkut. Ibn Haxheri i ka kushtuar vëmendje të veçantë kësaj çështje në një libër të titulluar ''El-I'lem bi Kauati El-Islam''.
Të dy burrat Persian që i përmendëm shprehën pendimin dhe keqardhjen, dhe ata pohuan se e vërteta u ishte bërë e qartë të dy atyre, pastaj ata u larguan për në bregdet. Por ata (pas një kohe) i ishin kthyer sërish të njëjtit qëndrim, dhe ne kemi ndëgjuar se ata i konsideronin dijetarët udhëheqës të Muslimanëve si Kafira sepse ata ju dërgonin letra mbretërve Egjiptian.
Për më tepër, ata e konsideronin si Kafir çdonjërin i cili përzihej me ndonjërin prej udhëheqësve Musliman të fesë (dijetarëve) i cili ju kishte shkruar atyre (mbretërve Egjiptian). Ne kërkojmë mbrojtje nga Allahu nga devijimi pas udhëzimit.

Ne kemi ndëgjuar gjëra të ngjashme për juve, dhe se ju kënaqeni në diskutimin e çështjeve të ngjashme (të tekfirit) të cilat askush nuk duhet t'i diskutojë ato përveç Dijetarëve të cilët kanë dituri të madhe dhe ata të cilët janë të pajisur me kuptim të thellë të shpalljes së Allahut, ata të cilëve ju është dhënë urtësi e dituri.

Sa i përket denoncimit të njerëzve si kafira në bazë të këtyre çështjeve që ju mendoni se mund t'i bëni (konsideroni) Muslimanët si Kafira, kjo është një rrugë e Hauarixhëve (Khavarixhëve) të devijuar të cilët u rebeluan kundër Halifit Ali Ibn Ebi Talibit dhe Sahabëve të cilët ishin me të.''1

Burimi: ''Ed-Durer El-Senije fi'l-Exhviba En-Nexhdije'', 1/466.

Përktheu: Jetmir Jakupi

1. Nga ky shkrim i Shejhut, nipit të Shejh Muhamed Ibn Abdul Vehabit, kuptohen pretendimet e kota të gulatëve (tekfircave) të cilët gjoja bazohen në fjalët e Shejh Muhamedit dhe nipave të tij në këto çështje.
Shejhu e refuzoj haptazi se kjo nuk është rruga e Shejh Muhamedit dhe nipave të tij, pra ata nuk e kanë bërë asnjë musliman tekfir mbi këto parime të kota që sot gulatët po na e çajnë kokën.

Ndër pyetjet që ju parashtrohen këtyre të kohës sonë është: A kanë qenë Shejh Muhamedi apo dijetarët e Nexhdit në përgjithësi kafira pse nuk e kanë shpallë Ibn Fejruzin dhe babgjyshin e tij kafir?
Po Shejh Abdul Latif Ibn Abdur-Rahman Ibn Hasani, a konsiderohet kafir pasiqë haptazi po i refuzon pikëpamjet tuaja të devijuara?
Në kohën e Shejh Muhamed Ibn Abdul Vehabit, Imam Ibn Abidin Esh-Shami dhe dijetarë të tjerë, ishin në krah të Perandorisë Osmane dhe e kundërshtonin Shejh Muhamedin saqë e quanin Hauarixh, a e ka bërë dikush tekfir këtë Imam (që edhe ju sot i referoheni atij siç i kemi parë disa shkrime tuajat)? Nëse po - kush, e nëse jo, atëherë a i bie sipas bindjeve tuaja se duke u nisur nga Shejh Muhamedi e nipat e tij, të gjithë janë kafira sepse nuk e kanë bërë tekfir dikë që ka mbrojtur njerëz të cilët iu kanë lutur të vdekurve?! (Shpjegim i Përkthyesit).

Kurrë mos debatoni me një idiot

''Kurrë mos debatoni me një idiot. Ai do të ju tërheq poshtë në nivelin e tij dhe pastaj do t'ju mund përmes eksperiencës së tij.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Komentimi i hadithit: 'Mjerë për Amarin, ai do të vritet nga pala zullumqare''

Komentimi i hadithit: 'Mjerë për Amarin, ai do të vritet nga pala zullumqare''

Transmetohet nga Ebu Seid El-Kudri, radiallahu anhu se i Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selem, ka thënë: وَيْحَ عَمَّارٍ ، تَقْتُلُهُ الفِئَةُ البَاغِيَةُ، يَدْعُوهُمْ إِلَى الجَنَّةِ ، وَيَدْعُونَهُ إِلَى النَّارِ )
''Mjerë për Amarin; ai do të vritet nga pala zullumqare; ai do t'i thërret ata për në Xhennet dhe ata do ta thërrasin atë për Xhehennem.'' (Transmeton Buhariu, 447).

Fjala e dijetarëve në shpjegimin e këtij hadithi është se: ''Çfarë nënkuptohet me thirrjen për Xhennet në këtë hadith është për thirrjen me qëllimin që t'i përmbahen veprave që dërgojnë në Xhennet, e që (ndër to) është bindja ndaj Halifit (udhëheqësit të Muslimanëve), dhe çfarë nënkuptohet me thirrjen për Xhehennem është me atë vepër që dërgon drejt tij (Xhehennemit), e që është kundërshtimi i Halifit dhe rebelimi kundër tij.
Mirëpo kushdo që ka vepruar ashtu në bazë të ixhtihadit dhe interpretimit të vlefshëm është i justifikuar (shfajësuar).''

Hafidh Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: قال الحافظ ابن كثير رحمه الله : 
" وَهَذَا الْحَدِيثُ مِنْ دَلَائِلِ النُّبُوَّةِ حَيْثُ أَخْبَرَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَسَلَامُهُ عَلَيْهِ عَنْ عَمَّارٍ أَنَّهُ تَقْتُلُهُ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ ، وَقَدْ قَتَلَهُ أَهْلُ الشَّامِ فِي وَقْعَةِ صِفِّينَ ، وَعَمَّارٌ مَعَ عَلِيٍّ وَأَهْلِ الْعِرَاقِ كَمَا سَيَأْتِي بَيَانُهُ وَتَفْصِيلُهُ فِي مَوْضِعِهِ ، وَقَدْ كَانَ عَلِيٌّ أَحَقَّ بِالْأَمْرِ مِنْ مُعَاوِيَةَ . 
وَلَا يَلْزَمُ مِنْ تَسْمِيَةِ أَصْحَابِ مُعَاوِيَةَ بُغَاةً : تَكْفِيرُهُمْ ، كَمَا يُحَاوِلُهُ جَهَلَةُ الْفِرْقَةِ الضَّالَّةِ مِنَ الشِّيعَةِ وَغَيْرِهِمْ ; لِأَنَّهُمْ ، وَإِنْ كَانُوا بُغَاةً فِي نَفْسِ الْأَمْرِ، فَإِنَّهُمْ كَانُوا مُجْتَهِدِينَ فِيمَا تَعَاطَوْهُ مِنَ الْقِتَالِ، وَلَيْسَ كُلُّ مُجْتَهِدٍ مُصِيبًا، بَلِ الْمُصِيبُ لَهُ أَجْرَانِ، وَالْمُخْطِئُ لَهُ أَجْرٌ . 

''Ky hadith është një prej shenjave të Profetësisë, pasiqë Profeti (salallahu alejhi ue selem) i kishte parathënë Amarit se ai do të vritet nga pala zullumqare, dhe ai është vrarë nga njerëzit e Shamit në betejën e Sifinit, ku Amari ishte me Aliun (radiallahu anhu) dhe njerëzit e Irakut, siç do të shpjegohet me hollësi më poshtë. Aliu kishte më shumë të drejtë të sundimit se sa Muaviu.

Fakti që shokët e Muaviut janë përshkruar si zullumqarë nuk do të thotë se ata ishin Kafira (jobesimtarë që do të hyjnë në Xhehennem), siç pretendojnë pasuesit injorant të sekteve të devijuara, sikurse përpiqen të pretendojnë Shijat dhe të tjerët.
Kjo është për shkak se vendimi i tyre që të luftojnë ishte i bazuar në Ixhtihadin e tyre dhe Interpretimin e teksteve, dhe jo secili i cili angazhohet (përpiqet) në ixhtihad merr të drejtën e tij (ia qëllon); më saktë ai që merr atë të drejtë (ai që ia qëllon) do të ketë një shpërblim të dyfishtë dhe ai që gabon do të ketë një shpërblim të vetëm...''

Hafidh Ibn Haxher Eskalani, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: وقال الحافظ ابن حجر رحمه الله :
" فَإِنْ قِيلَ : كَانَ قَتْلُهُ بِصِفِّينَ ، وَهُوَ مَعَ عَلِيٍّ ، وَالَّذِينَ قَتَلُوهُ مَعَ مُعَاوِيَةَ ، وَكَانَ مَعَهُ جَمَاعَةٌ مِنَ الصَّحَابَةِ : فَكَيْفَ يَجُوزُ عَلَيْهِمُ الدُّعَاءُ إِلَى النَّارِ ؟ 
فَالْجَوَابُ : أَنَّهُمْ كَانُوا ظَانِّينَ أَنَّهُمْ يَدْعُونَ إِلَى الْجَنَّةِ ، وَهُمْ مُجْتَهِدُونَ لَا لَوْمَ عَلَيْهِمْ فِي اتِّبَاعِ ظُنُونِهِمْ ، فَالْمُرَادُ بِالدُّعَاءِ إِلَى الْجَنَّةِ : الدُّعَاءُ إِلَى سَبَبِهَا وَهُوَ طَاعَةُ الْإِمَامِ ، وَكَذَلِكَ كَانَ عَمَّارٌ يَدْعُوهُمْ إِلَى طَاعَةِ عَلِيٍّ ، وَهُوَ الْإِمَامُ الْوَاجِبُ الطَّاعَةُ إِذْ ذَاكَ ، وَكَانُوا هُمْ يَدْعُونَ إِلَى خِلَافِ ذَلِكَ ، لَكِنَّهُمْ معذورون للتأويل الَّذِي ظهر لَهُم " .
انتهى من "فتح الباري" (1/ 542)

''Nëse thuhet: ''Ai është vrarë në Sifin, kur ai ishte me Aliun, dhe ata që e vranë atë ishin me Muaviun, me të cilin ishin disa prej sahabëve, kështu që si mund të thuhet se ata ishin duke bërë thirrje për në Xhehennem?''

Përgjigja për këtë është se ata mendonin se janë duke bërë thirrje për në Xhennet, dhe veprimi i tyre ishte i bazuar në Ixhtihad, kështu që nuk ka faj në ta që kanë pasuar atë që e kanë menduar si më të mirë.
Çfarë nënkuptohet me thirrjen e njerëzve për Xhennet është thirrja e tyre në atë që dërgon në të, e që është bindja ndaj sundimtarit (udhëheqësit të muslimanëve).
Ky ishte qëndrimi i Amarit, i cili iu bëri thirrje atyre  që t'i bindeshin Aliut, i cili ishte sundimtar (udhëheqës i muslimanëve) dhe ndaj të cilit ishte e obligueshme që t'i binden në atë kohë, ndërkaq ata (Muaviu dhe pasuesit e tij) ishin duke i thirrë njerëzit në diçka tjetër jashta kësaj, por ata janë të justifikuar (shfajësuar) për shkak të konkludimit të gabuar që ata kanë arritur, e cila ishte e bazuar në keqinterpretimin e teksteve.''

Pra, dijetarët e Ehli Sunnetit e kanë shpjeguar se Aliu radiallahu anhu, ishte më afër së vërtetës se sa Muaviu radiallahu anhu, dhe këtë nuk e konteston askush, dhe gjithashtu kanë sqaruar se Muaviu radiallahu anhu dhe pala e tij janë shfajësuar me Ixhtihad andaj nuk është e lejuar për muslimanët që të sulmojnë dhe ofendojnë sahabët e aq më pak të pretendojnë se ata janë në Xhehennem siç po pretendojnë disa injorant të kohës sonë se i Dërguari i Allahut, salallahu alejhi ue selem ka thënë se ata do të jenë në Xhehennem.

Burimi: ''El-Bidaje uen-Nihaje'', 4/538; ''Fet'h El-Bari'', 1/542.

Përktheu dhe komentoi: Jetmir Jakupi

Më i mirë Muaviu radiallahu anhu, apo Sisi!

Më i mirë Muaviu radiallahu anhu, apo Sisi!

Së fundi kemi parë një injorant i cili e quan veten Hoxhë, që e kritikon sahabiun e të Dërguarit të Allahut, salallahu alejhi ue selem, Muaviun radiallahu anhu, duke e sharë dhe ofenduar atë, dhe duke e krahasuar më të keq se kryetarin e tanishëm të Egjiptit, zullumqarin e madh Abdulfetah Sisin, dhe thotë se Muaviu radiallahu anhu, për të ardhur në pushtet është munduar me forcë, dhe ky injorant pretendon se në këtë çështje e pason - citojmë 'Ehli Sunnetin e vertetë'.

Është transmetuar nga Muhamed Ibn Ebi Haruni dhe Muhamed Ibn Ebi Xhaferi se Ebul Harith ju kishte thënë atyre: أَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي هَارُونَ، وَمُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، أَنَّ أَبَا الْحَارِثِ حَدَّثَهُمْ قَالَ: وَجَّهْنَا رُقْعَةً إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ: مَا تَقُولُ رَحِمَكَ اللَّهُ فِيمَنْ قَالَ: لَا أَقُولُ إِنَّ مُعَاوِيَةَ كَاتَبُ الْوَحْيِ، وَلَا أَقُولُ إِنَّهُ خَالُ الْمُؤْمِنِينَ، فَإِنَّهُ أَخَذَهَا بِالسَّيْفِ غَصْبًا؟ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ: هَذَا قَوْلُ سَوْءٍ رَدِيءٌ، يُجَانَبُونَ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ، وَلَا يُجَالَسُونَ، وَنُبَيِّنُ أَمْرَهُمْ لِلنَّاسِ

''Ne i dërguam një shënim Ebu Abdullahut (Imam Ahmed Ibn Hanbelit), duke i thënë: ''Çfarë thua ti, Allahu të mëshiroftë, në lidhje me atë që thotë: Unë nuk do të them se Muaviu ishte shkrues i shpalljes dhe unë nuk do të them se ai ishte daja i besimtarëve, sepse ai e morri Halifatin me shpatë dhe me forcë?
Ebu Abdullahu (Imam Ahmed Ibn Hanbeli) tha: ''Këto janë fjalë të këqija dhe këta njerëz duhet të shmangen dhe të injorohen, dhe ne duhet t'i paralajmërojmë njerëzit rreth tyre (pra t'i paralajmërojmë se të tillët janë të devijuar).''

Është transmetuar se Ebu Bekr El-Mervezi ka thënë: وَأَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ الْمَرُّوذِيُّ، قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ: أَيُّهُمَا أَفْضَلُ: مُعَاوِيَةُ أَوْ عُمَرُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ؟ فَقَالَ: «مُعَاوِيَةُ أَفْضَلُ، لَسْنَا نَقِيسُ بِأَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَحَدًا» . قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «خَيْرُ النَّاسِ قَرْنِيَ الَّذِينَ بُعِثْتُ فِيهِمْ»

''I thashë Ebu Abdullahut (Imam Ahmed Ibn Hanbelit): Cili është më i mirë, Muaviu ose Omer Ibn Abdul Azizi?'' Ai tha: ''Muaviu është më i mirë; ne nuk i krahasojmë sahabët e të Dërguarit të Allahut (salallahu alejhi ue selem) me asnjërin.
Profeti (salallahu alejhi ue selem) ka thënë: ''Më të mirët e njerëzimit janë gjenerata ime, në mesin e të cilëve jam dërguar.''

Në një transmetim tjetër, Imami i Sunnetit, Ahmed Ibn Hanbeli, Allahu e mëshiroftë, është pyetur:  أَخْبَرَنِي عِصْمَةُ بْنُ عَاصِمٍ، قَالَ: ثَنَا حَنْبَلٌ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَسُئِلَ: مَنْ أَفْضَلُ: مُعَاوِيَةُ أَوْ عُمَرُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ؟ قَالَ: «مَنْ رَأَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ» ، وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «خَيْرُ النَّاسِ قَرْنِي»
''Cili është më i mirë, Muaviu apo Omer Ibn Abdul Azizi?''
Imam Ahmedi është përgjigjur: ''Ai që e ka parë Profetin salallahu alejhi ue selem (domethënë Muaviu radiallahu anhu).
Profeti salallahu alejhi ue selem, ka thënë: ''Njerëzit më të mirë janë njerëzit e gjeneratës sime.''

Për vlerën dhe drejtësinë e udhëheqësit të muslimanëve Omer Ibn Abdul Azizit, Allahu e mëshiroftë janë shkruar e përmendur me qindra tekste e fjalë të dijetarëve, saqë transmetohet se shumë prej tyre e kanë konsideruar si Halifin e Pestë të drejtë.
Përkundër mirësive të shumta të udhëheqësit të drejtë të muslimanëve Omer Ibn Abdul Azizit, Imami i Sunnetit Ahmed Ibn Hanbeli, e konfirmon se Muaviu radiallahu anhu ishte më i mirë se Omer Ibn Abdul Azizi.
Çfarë do të thotë ky injorant që e konsideron veten hoxhë, a mos ndoshta Sisi është më i mirë se Omer Ibn Abdul Azizi, Allahu e mëshiroftë, sepse sipas logjikës dhe pretendimeve të tij ashtu edhe i bie.

Burimi: ''Es-Sunneh'', 659-661 nga Imam El-Halali, Allahu e mëshiroftë.

Përktheu dhe komentoi: Jetmir Jakupi

Kushdo që flet keq për Muavijen, është qen nga qentë e Xhehennemit

Kushdo që flet keq për Muavijen, është qen nga qentë e Xhehennemit

El-Alame Shihab El-Din Khafaxhi, Allahu e mëshiroftë, në lidhje me ata që flasin keq në lidhje me Muavijen radiallahu anhu, ka thënë: ''Kushdo që abuzon Muavijen (radiallahu anhu), është një qen nga qentë e Xhehennemit.''

Imam Ebu Zurah Er-Razi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë:''Nëse e sheh një njeri duke e kritikuar ndonjërin prej sahabëve të të Dërguarit të Allahut (salallahu alejhi ue selem), atëherë dije se ai është heretik.''

Imam Ahmed Ibn Hanbelit, Allahu e mëshiroftë, i është thënë: ''Çfarë thua ti në lidhje me atë që ndodhi mes Aliut dhe Muavijut? Ai tha: ''Unë nuk them asgjë në lidhje me ta përveçse ajo që është më e mira.''

Imam El-Mejmuni, ka thënë: ''(Imam) Ahmed Ibn Hanbeli më tha mua: ''O Ebul Hasan, nëse e sheh një njeri që thotë diçka të keqe në lidhje me ndonjërin prej Sahabëve, atëherë dysho në Islamin e tij.''

El-Fadl Ibn Zijari ka thënë: ''E kam ndëgjuar Ebu Abdullahun (Imam Ahmed Ibn Hanbelin) të pyetet në lidhje me një njeri i cili e kritikon Muavijen dhe Amr Ibn El-Asin: A mund të quhet (i tilli) Rafidi?
Ai tha: ''Ai nuk do të kishte guxim të kritikonte ata përveçse ai ka të keqen e fshehur në zemrën e tij. Askush nuk i kritikon asnjë prej Sahabëve përveçse ai është duke fshehur të keqen në zemrën e tij.''

Burimi: ''Nesim El-Rijad Sherh El-Shifa''; ''El-Kifaje fi Ilm Er-Rivaje'', fq.49 nga Imam Hatib El-Bagdadi; ''Menakib El-Imam Ahmed'', fq.164 nga Imam Ibnul Xheuzi; dhe ''El-Bidaje uen-Nihaje'', 8/139 nga Hafidh Ibn Kethiri.

Përktheu: Jetmir Jakupi

Kur muslimanët heshtin!

Kur muslimanët heshtin!

''Në fund, ne do të mbajmë mend jo fjalët e armiqve tanë, por heshtjen e ''miqve'' tanë.''

Përktheu: Jetmir Jakupi

Kanaçet boshe bëjnë më së shumti zhurmë

''Kanaçet boshe bëjnë më së shumti zhurmë!''

Përktheu: Jetmir Jakupi