Një ditë, Malik Ibn Dinari (Allahu e mëshiroftë), po kalonte nga një vend, kur vuri re një djalosh të ri i cili kishte të veshur rroba të vjetra dhe i cili qante buzë rrugës. Emri i tij ishte Utbah. Djersët i rridhnin nga trupi i tij, edhe pse temperatura ishte shumë e ftohët në atë kohë.
Malik Ibn Dinari, u befasua shumë nga kjo skenë dhe e pyeti Utbën: ''O djalosh i ri, pse po qanë? Dhe pse po djersitesh gjatë kësaj temperature të ftohtë?
Utbah, u përgjigj: ''Njëherë, kam kryer një mëkat në këtë vend. Sot, derisa isha duke kaluar nga ky vend, mu kujtua ai mëkat.''
Shikoni se çfarë besimtarë ishin muslimanët e hershëm. Sot, ne i kryejmë me mijëra mëkate, akoma, ne ecim andej-këtej me lumturi dhe gëzim sikur ne nuk kemi asgjë për t'u shqetësuar (sikur nuk kemi bërë asnjë mëkat).
Shejh Ebu Lejth Samarkandi, (Allahu e mëshiroftë), në ''Tenbihul Ghafilin''.
Përktheu dhe përshtati: Jetmir Jakupi
No comments:
Post a Comment